Skip to main content

VroyCLe™

Search This Blog

VroyCLe™ Featured Post

संभाजी - विश्वास पाटील. संपूर्ण कादंबरी

Posted by VroyCLe Vision |अनुक्रम संभाजी - विश्वास पाटील. संपूर्ण कादंबरी

Get link
Facebook
X
Pinterest
Email
Other Apps

VroyCLe - Sehwag vs Shoiab Big Debeat on CT2017 on Ind vs Pak live

Posted by VroyCLe Vision

Get link
Facebook
X
Pinterest
Email
Other Apps

https://youtu.be/KUvvWj0z_tU?t=2m22s

Get link
Facebook
X
Pinterest
Email
Other Apps

Comments

Post a Comment

Thanks for message to VroyCLe™.

Disable text selection

Async Advertisement

Translate Post in Your Language

Chetan ghadge Visit profile
Vaibhav Ghadge Visit profile
VroyCLe Vision Visit profile

Popular posts

प्रत्येक जण आयुष्यातील हे धोके टाळतो?

प्रत्येक जण आयुष्यातील हे धोके टाळतो? - प्रत्येक जण आयुष्यातील हे धोके टाळतो? एकदा एका माणसाने एका शेतकऱ्याला विचारलं, "चालू हंगामात गहू पेरलाय का?" शेतकऱ्याने उत्तर दिलं, "नाही. कारण यंदा पावसाची काही खात्री नाही." त्या माणसाने विचारलं, ' मग तू मका पेरलास का?" तो शेतकरी म्हणाला, "नाही मक्याच्या पिकावर कीड पडेल अशी मला भीती वाटली." त्या माणसाने विचारलं, "मग तू काय पेरलंस?" शेतकरी म्हणाला, "काही नाही. मी म्हटलं की कुठलाही धोका पत्करायला नको. " धोके हसण्यामध्ये मूर्ख ठरण्याचा धोका असतो. रडण्यामध्ये हळवं ठरण्याचा धोका असतो. भेटण्यामध्ये एकमेकात गुंतण्याचा धोका असतो. भावना व्यक्त करण्यात स्वत:चं खरं रूप प्रकट होण्याचा धोका असतो. लोकांसमोर तुमचे विचार, तुमची स्वप्न जाहीर करण्यात ते गमावण्याचा धोका असतो. प्रेम करण्यात प्रतिसाद न मिळण्याचा धोका असतो. जगण्यात मरणाचा धोका असतो. आशेत निराशेचा धोका असतो. प्रयत्न करण्यात अपयशाचा धोका असतो. जो माणूस कोणताही धोका पत्करत

संभाजी - विश्वास पाटील | प्रकरण-१ बिलामत | पान क्रमांक ५ |

संभाजी - विश्वास पाटील | प्रकरण-१ बिलामत | पान क्रमांक ५ | बिलामत । १ १. "चल, पळ मर्दा! घे बिगी बिगी धाव," असे ओरडत होती. घोड्याच्या तोंडाला फेस येत होता. त्याचे तुषार तिच्या मुखावर उमटत होते.बघता बघता गोदू पाचाडच्या वेशीपाशी जाऊन पोहोचली. आता पहाट सरत होती.डोंगरकडे,सुळके,गडावरच्या माच्या,हिरकणीचा बुरूज अन पल्याडचा कोकण दिव्याचा उंच कडा-साऱ्या डोंगररांगा आणि कातीव कडे अंधारातून डोकं बाहेर काढू लागले होते. पाचाड पाठीमागं पडलं. घोडा समोरची तिरपी चढण वेगाने चढू लागला.अन् उजाडता उजाडता गोदूच्या डोळ्यांपुढे चितदरवाजाची कमान उभी राहिली. "बापू, मघाशी आपल्या वाड्यामागं कुणाच्या तरी जनावराची पावलं वाजल्यासारखा आवाज आला होता बघा,"निवासरावने आंदेशा बोलून दाखवली.तिघेही गांगरले.शंकेची इंगळी काळजाला डसली. वाडकरांच्या वाड्यामध्ये गडबड उडाली. बैठकीतून सर्वजण पटापट उठले. वाड्याच्या पाठीमागं धावले. तर पाठचा दरवाजा उघडा होता. पागेचेही दार सताड मोकळे अन् आश्चर्य म्हणजे पाखऱ्या नावाचा सर्वात चपळ आणि तगडा घोडाच जागेवर नव्हता. सळसळत्या पिंपळाच्

संभाजी - विश्वास पाटील | प्रकरण-१ बिलामत | पान क्र.९ |

संभाजी - विश्वास पाटील | प्रकरण-१ बिलामत | पान क्रमांक ९ | बिलामत । १ १. हवं तर त्यांच्या गावावर माणसे पाठवा. पण आजन त्यांना जेरबंद करा! "जशी आज्ञा, राजन-" असे म्हणत आपली पाठ न दाखवता, मुजरा करत युवराजांचे सर्व सहकारी लागलीच कामगिरीयर बाहेर पडले. अतिशय घाबरून गेलेल्या, थरथरत उभ्या असलेल्या गोदूकडे युवराजांनी एक नजर टाकली. त्यांनी येसूबाईना सांगितले, "हिला ल्यायला चांगली वसं द्या. आम्हाला वाटतं रायगडावर येणारी मोठी बिलामत हिच्यामुळे टळली. तिचा जीव धोक्यात येऊ शकतो. ह्या गोदूला आपण संरक्षण द्या." युवराज तातडीने स्नानगृहाकडे वळले. पूजाअर्चा आटोपून त्यांना त्वरेने बाहेर पडायचे होते. आता रायगडावर लख्ख उजाडले होते. जागोजाग लेझिमवाली पोरे आणि दांडपट्टा खेळणारे खेळगडी घोळक्याने गोळा होऊ लागले होते. सनईचौघडा, फुलांची आरास, रांगोळ्या, इकडेतिकडे उधळणारे तरुण अशी शिवरायांच्या राजप्रासादासमोर उत्सवाला बहार आली होती. तितक्यात अतिशय घाबरून गेलेले यंबकराव आणि निवासराव तेथे येऊन पोचले.आपल्याआधी जर गोदु महाराजांना

संभाजी - विश्वास पाटील | प्रकरण-१ बिलामत | पान क्रमांक ४ |

संभाजी - विश्वास पाटील | प्रकरण-१ बिलामत | पान क्रमांक ४ | बिलामत । १ १. उलट थंडीच्या महिन्यात शेकोटीची धग घ्यायला मंडळी दाटीवाटीने गोलाकार बसावीत, तसे सारे एकदुसऱ्याला खेटून बसलेले. संवादांना कुजबुजीचे स्वरूप आले होते. श्वासोच्छ्वासांना कट-कारस्थानाची धार चढली होती, गोदूचा सासरा अंबकराव खदखदा हसला. आपले घारे डोळे गोलाकार फिरवत उपहासाने बोलला, "बस्स, फक्त उद्याचीच दुपार व्हायचा अवकाश, उद्याची रायगडावरची रंगपंचमी भोसल्यांच्या कुळीसाठी शिमगा ठरणार आहे. कोळ्यानं जाळं पेरावं, तसे जागोजागी निधड्या प्रतीचे चाळीस धारकरी पेरलेत, सकाळी नऊच्या प्रहराला त्या शिवाजीची अंबारी होळीच्या माळाजवळ सरकायचा अवकाश, वाघदरवाजाच्या वाटेवरची तोफ मशालीने शिलगावली जाईल. रंगाच्या फकी उडवू आणि त्याच्या आडोशानं त्या मग्रूर शिवा भोसलेचा कायमचा काटा काढू." "आणि काही घोटाळा झाला तर?" आवंढा गिळत निवासरावाने विचारले."बहादूरगडाच्या तळावर जाऊन आम्ही खानसाहेबांशी कटाचं सारं बोलणं केलं आहे.सणाच्या निमित्तानं बारा कट्टर लढवय्ये वीर आधीच रायगडावर जाऊन पोचलेत.

संभाजी - विश्वास पाटील | प्रकरण-१ बिलामत | पान क्र.८ |

संभाजी - विश्वास पाटील | प्रकरण-१ बिलामत | पान क्रमांक ८ | बिलामत । १ १. जोत्याजी केसरकर, कवी कलश, जगदेवराव असे राजांचे उमदे सहकारी घोडा फेकत तेथे येऊन पोचले. त्यांच्या सोबतीनेच महार जातीचा रायाप्पा नाक चालला त्याच्या डोक्यावर जिरेटोप वा पीळदार मराठी पगडी नव्हती तर एक साधेच मुंडासे आणि अंगात घोंगडीच्या वस्त्रापासून बनवलेली काचोळी होती. तो दिसायला काळपट, उप्र, राकट मिशांचा आणि भेदक डोळ्यांचा शेतकरीच होता, पण तो आपला शंभूराजांच्या आणि कवी कलशांच्या सोबतच हाकत होता. रंगपंचमीच्या दिवशी तसे युवराज शंभूराजे नेहमी खुशाल आणि काहीसे स्वच्छंदी दिसत. मात्र आज त्यांच्या रात्रभराचे जाग्रण दिसत होते. डोळे ससाण्यासारखे काही तरी शोधत होते. त्यांचे सोबतीसुद्धा मध्यानरात्रीनंतर युवराजांच्या बरोबर भवानी कड्याच्या आणि टकमक टोकाच्या अंगाने दौड करून आले होते. सणाच्या मुहूर्तावर गडावर काही तरी गडबड होणार असल्याचा युवराजांना वास लागला होता. त्यामुळेच त्यांचे मूळचे पाणीदार, जागृत, पण आता काहीसे तारवटलेले डोळे चौफेर फिरत होते.गोदू पहारेकऱ्या

Powered by Blogger

VroyCLe™-Niranjan Ghadge (Vaibhav)